آغاز ماه دهم

نازنین دخترم، باورم نمی شود که در عرض 9 ماه اینقدر بزرگ شده ای، چقدر تغییر کرده ای! چقدر تغییر کرده ام، چقدر بابا تغییر کرده است، همه اینها فقط و فقط بخاطر حضور توست عزیزم، تویی که دیدنت هرروز، منبع انرژی برای من است، تویی که بودنت در کنارم زندگی دوباره است، ممنون که هستی دخترم!

این روزها مشغله های مامان خیلی زیاده، خودت میبینی که مثل پرنده های توی قفس، خودمو به این در و اون در میزنم تا بتونم این روزهای خسته کننده را بگذرونم، انشالله که این روزهای خاکستری تموم میشه و روزهای روشن فرا میرسه عزیزم!

تقریباً 3 ماهه که مامان جون نرگس پیش ماست، اما انگار این پروژه ی مامان تمومی نداره، مامان جون نرگس برای من و تو، توی این 3 ماه سنگ تموم گذاشتند و حسابی به من کمک کردند تا بتونم فرصت بیشتری برای انجام کارهای درسی ام داشته باشم، نمی دونم چطور میخوایم از خجالتشون در بیایم؟!

دختر گلم، روز عیدفطر و فردایش، با پدرجون و دایی جون اینا رفته بودیم باغ، شما خیلی بیقراری می کردی، طوری که مجبور شدیم من و شما و بابا زودتر برگردیم خونه، وقتی رسیدیم خونه، همچنان ناآروم بودی، من هم خواستم لثه هایت را ماساژ بدم که متوجه شدم، شما یه دندون کوچولو از فک پایین ات در آوردی، تازه فهمیدم که دلیل این بیقراری ها چی بوده... به جمع شیشلیک خورها خوش اومدی دریا جون! در حال حاضر هم شما 2 تا دندون داری، هر دو توی فک پایین و فک بالا هم که بی دندونه

توی این دو ماه حرکاتت به مرور کامل شد، اول با دستهایت شروع کردی و با جلو گذاشتن دستهایت خودتو حرکت می دادی، بعد کم کم پاهایت هم به کمکت اومدن و الان یک هفته است که بدون مشکل چهار دست و پا می کنی. جمعه شب هم که از مشهد اومدیم خونه ی خودمون، در اثنای اینکه من دستهامو شستم، اومدم دیدم که از لبه ی مبل گرفتی و بلندشدی و داری با ریموت های روی مبل بازی می کنی! دیگه نگه داشتن ات سخت شده و مدام در پی شیطنت هستی!

از دیدن بچه ها ذوق زده میشی و هروقت بچه می بینی از شدت هیجان جیغ میزنی و دستهایت را تکون میدی. 2 بار هم بخاطر جیغ های جنابعالی توی مطب دکتر، بقیه ی بچه های اتاق انتظار را به گریه انداختی و ناچار مجبور شدیم بریم بیرون مطب منتظر بمونیم تا اشک بقیه ی بچه ها را درنیاری، دختر بلای من! ولی خب بگذریم از اینکه جیغ کشیدن اصلاً کار خوبی نیست، این نینی ها هم خیلی پاستوریزه اند که با دو تا جیغ، گریه می کنند، خب بچه ام هیجان زده است دیگه، نینی دوست داره!

یه آبگوشت خور حرفه ای شدی، از بین غذاها کته و آبگوشت را خیلی دوست داری و همچنین مثل مامانت ماست را با هیچ غذای دیگه ای عوض نمی کنی... دختر خودمی دیگه!

حرف زدنت هم مثل خودمه، زیاد حرف نمی زنی اما اگر شروع کنی دیگه به این زودیا دست بردار نیستی، بیشتر از همه هم میگی "دَدَ"، "گَ گَ" و گاهی اوقات هم افتخار میدی و بمن میگی "مَ مَ"!

وقتی کار بدی می کنی و من میخوام یه کوچولو عکس العمل نشون بدم و بهت اخم میکنم، یه نگاه بهم میندازی و بعد یه لبخند شیطونی تحویلم میدی که من این لبخندو بعنوان ببخشید قبول می کنم. بعد هم انگار نه انگار اتفاقی افتاده راهتو میکشی و میری...

از شیطنت های شما هم میشه به پرت کردن شیشه ی شیر وسط خیابون اشاره کرد، همچنین پریروز هم لطف کردی و در حالی که با کالسکه رفته بودی هواخوری، زنجیر پستونکت را از لباست کندی و شوت کردی ناکجاآباد! نکن این کارها رو زشته!

علاقه ی زیادی به راه رفتن داری و دوست داری مدام کسی دستت را بگیره و راهت ببره.

دخترم، مامان با نوشته ی قبلی اش خاله مریم و خاله الی را نگران کرده بود، که من همینجا ازشون عذر میخوام. تشخیص دکتر م درست بود و دکتر دواچی هم گفت که شما فتق دو طرفه داری، به خواست عمه مصی، سونو ات را پیش دکتر فرهت هم بردم و ایشون هم گفتند که شما باید عمل بشی! کلی توی اینترنت سرچ کردم و از بقیه پرسیدم و فهمیدم که این عمل، یه عمل رایجه بین بچه ها و علی الخصوص پسربچه ها... یعنی تا الان من 3 تا پسربچه پیدا کردم که زیر یکسال جراحی فتق داشتند ولی دختربچه ندیدم که فتق داشته باشه، حتی خیلی ها ازم میپرسند که مگه فتق فقط مال پسر بچه ها نیست؟! توی آماری که توی نت دیدم تقریباً از هر 400 تا دختر، 1 دختر ممکنه فتق داشته باشه که اون دختر، تو هستی عزیزم! اما من میدونم که دختر من اینقدر قوی و سرزنده است که براحتی این مرحله را پشت سر میذاره! قراره دکتر هیرادفر شما رو عمل کنه و چون ایشون تا 4 شنبه مسافرت اند، فعلاً این هفته صبر کردیم البته شما هم یه کمی سرماخوردی و بهتره قبل عمل کاملاً حالت خوب بشه، با این حساب احتمالاً هفته ی دیگه میریم مشهد و من باید برم برای شما وقت عمل بگیرم.

دختر گلم! همش توی ذهنم لحظه ای را تصور می کنم که تو رو ازم میگیرن و میبرن اتاق عمل، لحظه ای را که میدونم تو گریه میکنی و خودتو بچسبونی به مامان و دستهاتو دور گردنم حلقه میکنی ولی چاره ای نیست دخترم! باید بری...

دریا چشمک میزنه!

توی چکاپ این ماه وزن دریا: 8400 گرم و قدش 74 سانت بود.

پروردگارا! خودت گفتی که از رگ گردن بهم نزدیک تری، خیلی محتاجتم!